Zachęcamy do zapoznania się z biogramami wybranych kandydatów na patrona naszej szkoły

07 lutego zakończył się etap zgłaszania kandydatów na patrona szkoły. Komisja Wyborcza spośród zgłoszonych kandydatów zakwalifikowała do etapu referendum tych, którzy uzyskali największą liczbę głosów.   

• Kandydatem uczniów została Wanda Gertz.
• Kandydatem rodziców został Stanisław Lem.
• Kandydatem nauczycieli oraz pracowników administracji i obsługi szkoły została Wanda Gertz.

Ogólnoszkolne referendum odbędzie się w dniach 23 i 24 marca b.r. w godzianch od 11.00 do 17.00. Zachęcamy całą społeczność szkolną do udziału. Prawo do głosowania mają: uczniowie, rodzice oraz nauczyciele i pracownicy szkoły. 

 WANDA GERTZ (1896-1958)

Zasłużona żołnierka i promotorka służby wojskowej kobiet, wstąpiła do legionów Piłsudskiego w męskim przebraniu, dowodziła kobiecym oddziałem dywersji i sabotażu „Dysk” podczas II wojny światowej. „Nie bawiłam się nigdy lalkami, a jedynie żołnierzami”.

Przyszła na świat w patriotycznej rodzinie polskiej o niemieckich korzeniach. Od dzieciństwa fascynowała się wojskiem, jako nastolatka działała w ruchu skautowskim – jedynej paramilitarnej organizacji dostępnej wówczas dla dziewczyn. Gdy wybuchła I wojna światowa, a służba wojskowa kobiet nadal była wykluczona, w męskim przebraniu i pod pseudonimem „Kazimierz Żuchowicz” wstąpiła do I Brygady Legionów Polskich. Szybko zorientowano się, że jest kobietą, ale mimo to pozwolono jej zostać. Odtąd poświęciła armii całe życie, wsławiając się dzielnością i odwagą na frontach obu wojen światowych oraz konsekwentnym promowaniem obecności kobiet w wojsku. Za odwagę w bitwie o Wilno została odznaczona najwyższym polskim odznaczeniem wojennym – orderem Virtuti Militari.

W okresie międzywojennym była komendantką Ochotniczej Legii Kobiet na Litwie, w trakcie II wojny światowej dowódczynią elitarnej kobiecej jednostki dywersji i sabotażu „Dysk”. Dosłużyła się stopnia majora. Po upadku powstania warszawskiego trafiła do obozu jenieckiego, choć jako kobieta mogła wybrać obóz dla cywilów. Po II wojnie światowej, w obawie przed represjami, wyemigrowała do Londynu, skąd do końca swoich dni pieczołowicie dokumentowała zasługi walczących kobiet oraz upominała się o awanse i odznaczenia dla nich.

  STANISŁAW LEM (1921-2006)

Czołowy przedstawiciel polskiej fantastyki naukowej, filozof, futurolog i eseista, w swoim dorobku ma również powieści realistyczne i teksty satyryczne. Twórczość Stanisława Lema jest różnorodna – fantastyka, cybernetyka czy filozofia to najsławniejsze, ale nie jedyne tematy, w jakich poruszał się pisarz. Dzięki swojej wszechstronnej wiedzy Stanisław Lem koncentrował swoje książki wokół podróży kosmicznych, rozwoju cywilizacji, także tych wymyślonych przez siebie, odkryć naukowych, czy nawet – sztucznej inteligencji. Nie brak tu także rozmyślań na temat wizji społeczeństwa, krytyki totalitaryzmu czy powieści realistycznych.

Często swoimi fantastyczno-naukowymi powieściami Lem zdawał się przewidywać przyszłość. Jego fascynacja filozofią i futurologią zaowocowała wieloma pozycjami poruszającymi tematykę rozwoju techniki i technologii, zmian w naturze ludzkiej, rozwojowi rasy ludzkiej, człowieka i jego miejsca we Wszechświecie, czy… kontaktów pozaziemskich. W jego dorobku znaleźć można opowiadania science-fiction, jak chociażby Bajki robotów, ale także powieści detektywistyczne, futurologiczne eseje i rozprawy, poezję i listy, a także scenariusze słuchowisk, filmów czy dramatów.
Najsłynniejszym utworem Lema – najbardziej znanym w kraju i za granicą – jest powieść fantastyczna Solaris. Książka ta należy do ścisłego kanonu gatunku i doczekała się olbrzymiej ilości recenzji i analiz w wielu krajach.
Tematyka książek Stanisława Lema oraz same zainteresowania autora sprawiły, że jego nazwiskiem została nazwana odkryta we wrześniu 1970 roku planetoida, a także pierwszy, zbudowany w całości w Polsce, satelita naukowy.
Twórczość Lema nie od razu była doceniona. Krytycy literatury traktowali go jako autora podrzędnych powieści fantastycznych, naukowcy zaś jako dyletanta, który próbuje fabularyzować wyniki naukowe. Dopiero w latach 70. zaczął być stawiany w pierwszym rzędzie twórców literatury współczesnej. Ostatecznie jego książki zostały przetłumaczone na 41 języków i osiągnęły łączny nakład ponad 30 mln egzemplarzy.